4. فوران آب از تنور

114 فوران آب از تنور به صورت خارق‌العاده در طوفان نوح (ع):

حتّى‌ إذا جاء أمرنا و فار التنّور ...* و قال اركبوا فيها بسم اللَّه مجرلها و مرسلها ....

هود (11) 40 و 41

... فإذا جاء أمرنا و فار التنّور .... [1]

مؤمنون (23) 27

منشأ پيدايش آب‌

115 خدا، قرار دهنده آب در زمين:

و هو الّذى مدّ الأرض و جعل فيها روسى و أنهرا ....

رعد (13) 3

و ألقى‌ فى الأرض روسى أن تميد بكم و أنهرا ....

نحل (16) 15

... قد جعل ربّك تحتك سريّا.

مريم (19) 24

أمّن جعل الأرض قرارا وجعل خللها أنهرا ....

نمل (27) 61

و ءاية لّهم الارض الميتة ...* ... و فجّرنا فيها من العيون.

يس (36) 33 و 34

... ويجعل لّكم جنَّت ويجعل لّكم أنهرا.

نوح (71) 12

والأرض بعد ذلك دحلها* أخرج منها ماءها ....

نازعات (79) 30 و 31

نيز---) همين مدخل، نقش آب، طهارت‌

تاريخ آب‌

116 وجود آب، پيش از آفرينش آسمان‌ها و زمين:

و هو الّذى خلق السّموت و الأرض فى ستّة أيّام و كان عرشه على الماء ....

هود (11) 7

117 وجود آب، پيش از همه جنبندگان:

واللَّه خلق كلّ دابّة من ماء .... [2]

نور (24) 45

تزيين با آب‌

118 استفاده سليمان (ع) از آب براى تزيين و نشان دادن قدرت خود به ملكه سبا:

قيل لها ادخلى الصّرح فلمّا رأته حسبته لجّة و كشفت عن ساقيها قال إنّه صرح ممّرد من قوارير .... [3]

نمل (27) 44

تشبيه به آب‌

119 تشبيه زوال‌پذيرى بهره‌مندى از دنيا به زوال‌پذيرى آب موجود در گياهان:

إنّما مثل الحيوة الدّنيا كماء أنزلناه من السّماء فاختلط به نبات الأرض ممّا يأكل النّاس و الأنعم حتّى‌ إذا أخذت الأرض زخرفها و ازّيّنت و ظنّ أهلها أنّهم قادرون عليها أتها أمرنا ليلأ أو نهارا فجعلنها حصيدا كأن‌

[1] براى «تنّور» چند معنا ذكر شده است كه در سه صورت آن، جوشيدن آب از تنور امرى خارق‌العاده خواهد بود: أ. همان معناى مشهور يعنى محل پخت نان؛ ب. روى زمين (لسان‌العرب ماده «تنر)؛ ج. محلّ مرتفع و بلند. (مجمع‌البيان، ذيل آيه)

[2] منظور از ماء به قرينه «و جعلنا من الماء كلّ شى‌ء حىّ» و اين‌كه بعضى از جنبندگان از نطفه نيستند مى‌تواند همان آب اصطلاحى باشد.

[3] برخى احتمال داده‌اند كه حضرت سليمان (ع) با جارى كردن آب از زير صحن كاخ كه كف‌پوش شيشه‌اى داشت و حيوانات دريايى در آن قرار داشتند (آكواريم بزرگ)، جلوه‌اى تماشايى به آن داده بود كه ملكه سبا آن را آب پنداشت؛ بدين جهت لباس خود را براى عبور بالا زد. (مجمع‌البيان، ذيل آيه)