119 آگاهى پروردگار به همه سخنان اهل زمين و آسمان:

قال ربّى يعلم القول فى السّمآء والأرض ....

انبياء (21) 4

سقوط از آسمان‌

120 شرك به خدا، همانند سقوط از آسمان و سبب نابودى:

... و من يشرك باللَّه فكأنّما خرّ من السّماء فتخطفه الطّير ....

حج (22) 31

سوگند به آسمان‌

121 سوگند خدا به آسمان:

و السّماء ذات الحبك.

ذاريات (51) 7

و السقف المرفوع.

طور (52) 5

و السّماء ذات البروج.

بروج (85) 1

و السّماء و الطارق.

طارق (86) 1

و السّماء ذات الرجع.

طارق (86) 11

و السّماء و ما بنلها.

شمس (91) 5

سيّارات در آسمان---) همين مدخل، موجوداتِ آسمان‌ها

شعور آسمان‌ها

122 آسمان‌ها، داراى نوعى شعور:

إنّا عرضنا الأمانة على السّموت ... فأبين أن يحملنها و أشفقن منها .... [1]

أحزاب (33) 72

ثمّ استوى‌ إلى السّماء و هى دخان فقال لها و للأرض ائتيا طوعا أو كرها قالتا أتينا طائِعين.

فصلت (41) 11

شهاب در آسمان‌ها---) همين مدخل، موجوداتِ آسمان‌ها

صعود به آسمان‌ها---) همين مدخل، عروج به آسمان‌ها

طبقات آسمان‌ها

123 آفرينش آسمان به صورت طبقه طبقه:

الّذى خلق سبع سموت طباقا ....

ملك (67) 3

... كيف خلق اللَّه سبع سموت طباقا.

نوح (71) 15

عذاب‌هاى آسمانى---) عذاب‌

عرضه امانت خدا بر آسمان‌

124 خوددارى و ترس آسمان‌ها از پذيرش امانت عرضه شده بر آن‌ها:

إنّا عرضنا الأمانة على السّموت ... فأبين أن يحملنها و أشفقن منها .... [2]

أحزاب (33) 72

عروج به آسمان‌ها

125 لجاجت و حق‌ناپذيرى مشركان در برابر پيامبر (ص) حتّى در صورت عروج آنان به آسمان:

و لو فتحنا عليهم بابا من السّماء فظلّوا فيه يعرجون.

حجر (15) 14

[1] واگذارى امانت به آسمان‌ها و خوددارى آن‌ها از پذيرش و نيز نگرانى‌شان، از نوعى شعور حاكى است.

[2] در روايات، «امانت» به فرايض و احكام تفسير شده است. (نورالثقلين، ذيل آيه؛ الدّرالمنثور، ذيل آيه)