إنّ اللّه يمسك السّموت والأرض أن تزولا ولئن زالتا إن أمسكهما
من أحد مّن بعده إنّه كان حليما غفورا.
فاطر (35) 41
نيز---) همين مدخل، فساد آسمانها
زينت آسمانها---) همين مدخل، تزيين آسمانها
ساكنان آسمانها
108 ملائكه از موجودات ساكن در آسمانها:
ويوم تشقّق السّماء بالغمم ونزّل الملئكة تنزيلا.
فرقان (25) 25
ما كان لى من علم بالملإ الأعلى إذ يختصمون.
ص (38) 69
وكم مّن مّلك فى السّموت لاتغنى شفعتهم شيا إلّامن بعد أن يأذن
اللّه لمن يشاء ويرضى.
نجم (53) 26
ءأمنتم مّن فى السّماء أن يخسف بكم الأرض فإذا هى تمور.
ملك (67) 16
109 بىهوش شدن ساكنان آسمانها بر اثر دميده شدن در صور:
ونفخ فى الصّور فصعق من فى السّموت ....
زمر (39) 68
110 ترس و هراس موجودات آسمانها بر اثر دميده شدن در صور:
و يوم ينفخ فى الصّور ففزع من فى السّموت ....
نمل (27) 87
[1] در روايت، «رتق» به نباريدن باران و «فتق» به بارش آن معنا
شده است. (نورالثقلين، ذيل آيه)
[2] «رتق» به معناى ضمّ و پيوستن و «فتق» به معناى فصل و جدا شدن
است. مقصود از «رتق» پيوستگى و با هم بودن آسمان و زمين در آغاز خلقت و مقصود از
«فتق» جدا شدن و دور گشتن آن دو از هم در دوره بعد است.
[3] برداشت، براساس روايتى است كه در آن، آغاز آفرينش آسمانها،
تودههاى گاز دانسته شده است. (نورالثقلين، ذيل آيه)
[4] «تمور» در لغت به جريان سريع (مفردات راغب)، و حركت رفت و
برگشت آمده است. (لسانالعرب)