responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : مرکز فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 1  صفحه : 196

خلقت غير طبيعى آدم (ع)

81 آفرينش آدم (ع)، آفرينشى غير متعارف:

إنّ مثل عيسى‌ عند اللَّه كمثل ءادم خلقه من تراب ثمّ قال له كن فيكون.

آل‌عمران (3) 59

عناصر خلقت آدم (ع)

1. خاك‌

82 خلقت ابتدايى آدم (ع) از خاك:

إنّ مثل عيسى‌ عند اللَّه كمثل ءادم خلقه من تراب ....

آل‌عمران (3) 59

... أكفرت بالذى خلقك من تراب .... [1]

كهف (18) 37

... فإنّا خلقنكم من تراب ....

حج (22) 5

و من ءايته أن خلقكم من تراب ....

روم (30) 20

و اللَّه خلقكم من تراب ....

فاطر (35) 11

هو الّذى خلقكم من تراب ....

غافر (40) 67

83 آفريده شدن آدم (ع) از گِل:

هو الّذى خلقكم من طين .... [2]

انعام (6) 2

... و خلقته من طين.

اعراف (7) 12

... قال ءأسجد لمن خلقت طينا.

اسراء (17) 61

و لقد خلقنا الإنسان من سللة من طين. [3]

مؤمنون (23) 12

... و بدأ خلق الإنسان من طين.

سجده (32) 7

إذ قال ربّك للملئكة إنّى خلق بشرا من طين.

ص (38) 71

... و خلقته من طين.

ص (38) 76

84 گل چسبنده، از مواد اوّليّه آفرينش آدم (ع):

فاستفتهم أهم أشدّ خلقا أم من خلقنا إنّا خلقنهم من طين لازب. [4]

صافّات (37) 11

85 لجن خشكيده و سفالين، مادّه آفرينش آدم (ع):

و لقد خلقنا الإنسان من صلصل من حمإ مسنون. [5]

حجر (15) 26

... إنّى خلق بشرا من صلصل من حمإ مسنون.

حجر (15) 28

قال لم أكن لأسجد لبشر خلقته من صلصل من حمإ مسنون.

حجر (15) 33

86 لجن بدبو، عنصر مادّى آفرينش آدم (ع):

و لقد خلقنا الإنسان من صلصل من حمإ مسنون. [6]

حجر (15) 26

إنّى خلق بشرا من صلصل من حمإ مسنون.

حجر (15) 28

قال لم أكن لأسجد لبشر خلقته من صلصل من حمإ مسنون.

حجر (15) 33

2. روح‌

87 تكميل آفرينش آدم (ع) با دميدن روح در او:

إنّ مثل عيسى‌ عند اللَّه كمثل ءادم خلقه من تراب ثمّ قال له كن فيكون. [7]

آل‌عمران (3) 59


[1] خطاب «خلقك من تراب» به كافر، به اعتبار خلقت آدم (ع) در جايگاه سرسلسله همه انسان‌ها از خاك است. (مجمع‌البيان، ذيل آيه)

[2] اگرچه در آيه، سخنى از آدم (ع) به ميان نيامده است، به قرينه آيات ديگر و اين‌كه انسان‌هاى فعلى از گل آفريده نشده‌اند، مقصود پدر اوّليّه انسان‌ها، آدم (ع) است.

[3] از گِل معرّفى كردن خلقت انسان، به اعتبار آفرينش اوّليّه او است.

[4] مرجع ضمير «هم» مشركان است؛ امّا به قرينه آيات ديگر و اين‌كه افراد ياد شده از گِل خلق نشده‌اند، مقصود، انسان اوّليّه يعنى آدم (ع) است.

[5] «صلصال» به دو معنا آمده است: الف. گل خشكيده؛ ب. گل بدبو. (مفردات راغب)

[6] «حمإ» به معناى گِل سياه بدبو است. (مفردات راغب)

[7] كلمه «كن» پس از بيان پديد آوردن جسم آدم (ع) از دميدن روح و تكميل خلقت وى حكايت مى‌كند.

نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : مرکز فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 1  صفحه : 196
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست