5. عارى از گرما

53 بهشت آدم (ع) عارى از گرما:

و أنّك ... لاتضحى.

طه (20) 119

پشيمانى آدم (ع)---) همين مدخل، توبه آدم (ع)

پوشش آدم (ع)---) همين مدخل، لباس آدم (ع)

تضرّع آدم (ع)---) همين مدخل، فضايل آدم (ع)

تطميع آدم (ع)---) همين مدخل، آدم (ع) و ابليس‌

تعليم اسما به آدم (ع)

54 تعليم اسما و حقايق اشيا به آدم (ع) از سوى خدا:

و علّم ءادم الأسماء كلّها ...* قال يا ءادم أنبئهم بأسمائهم فلمّا أنبأهم بأسمائهم قال ألم أقل لكم إنّى أعلم غيب السّموت و الأرض ....

بقره (2) 31 و 33

تكامل آدم (ع)---) همين مدخل، فضايل آدم (ع)

تكريم آدم (ع)---) همين مدخل، فضايل آدم (ع)

تكليف آدم (ع)---) همين مدخل، بهشت آدم (ع) تكليف در بهشت آدم (ع)

توبه آدم (ع)

55 پشيمانى آدم (ع) از نافرمانى خدا در استفاده از درخت ممنوع:

و قلنا يا ءادم اسكن أنت و زوجك الجنّة و كلا منها رغدا حيث شئتما ...* فتلقّى‌ ءادم من ربّه كلمت فتاب عليه .... [1]

بقره (2) 35 و 37

قالا ربّنا ظلمنا أنفسنا ....

اعراف (7) 23

56 اظهار پشيمانى آدم (ع) از ستم به خويش:

قالا ربّنا ظلمنا أنفسنا و إن لم تغفرلنا و ترحمنا لنكوننّ من الخسرين.

اعراف (7) 23

57 آدم (ع)، دريافت‌كننده اذكار و كلمات مخصوصى از سوى خدا براى توبه:

فتلقّى‌ ءادم من ربّه كلمت فتاب عليه ....

بقره (2) 37

58 قبولى توبه آدم (ع) جلوه‌اى از صفت رحيميت خداوند:

فتلقّى‌ ءادم من رّبّه كلمت فتاب عليه إنّه هو التّوّاب الرّحيم.

بقره (2) 37

59 قبولى توبه آدم (ع) از سوى خدا:

فتلقّى‌ ءادم من ربّه كلمت فتاب عليه.

بقره (2) 37

ثمّ اجتبه ربّه فتاب عليه ....

طه (20) 122

60 توبه آدم (ع) پس از هبوط وى به زمين:

و قلنا اهبطوا ... و لكم فى الأرض مستقرّ و متع إلى‌ حين‌* فتلقّى‌ ءادم من ربّه كلمت فتاب عليه .... [2]

بقره (2) 36 و 37

نيز---) همين مدخل، پشيمانى آدم (ع)

[1] «فا» در «فتلقّى» نشان دهنده اين است كه آدم (ع)، پشيمان شده و خدا راه توبه را به وى آموخته است.

[2] «فا» در «فتلقّى‌» براى تفريع است و از آن حكايت دارد كه آدم (ع) پس از هبوط در زمين، توبه كرده است.