[3] از دو كلمه عصيان و توبه استفاده مىشود كه تكليفى براى آدم
(ع) وجود داشته است.
[4] «هبط» مصدر «اهبطوا» به معناى پايين آمدن و انتقال از جايى به
جايى ديگر است و طبق احتمال اوّل، گوياى آن است كه بهشت آدم (ع) در نقطهاى بلند
قرار داشته است.
[5] در روايتى از امام صادق (ع) با استدلال به اينكه بهشت آخرت
جاودانى است بهشت، آدم (ع) را از باغهاى دنيا دانسته است. (نورالثقلين، ذيل آيه)