لايحبّ اللَّه الجهر بالسّوء من القول إلّامن ظلم ....[1]
نساء (4) 148
درخواست آبرومندى
78 درخواست آبرومندى در قيامت:
ربّنآ إنّك من تدخل النّار فقد أخزيته ...* ... ولاتخزنا يوم القيمة ....
آلعمران (3) 192 و 194
ولاتخزنى يوم يبعثون.
شعراء (26) 87
عوامل آبرومندى
1. ايمان
79 ايمان، سبب آبرومندى و محبوب شدن در دلهاى مردم:
إنّ الّذين ءامنوا وعملوا الصَّلحت سيجعل لهم الرّحمن ودًّا.
مريم (19) 96
2. پاكدامنى
80 پاكدامنى، عامل آبرومندى:
فأتت به قومها تحمله قالوا يمريم لقد جئت شيئا فريّا* يأخت هرون ما كان أبوك امرأ سوء و ما كانت أمّك بغيّا.
مريم (19) 27 و 28
3. نيكوكارى
81 آبرومندشدن نزد ديگران در سايه نيكوكارى:
إنّ الّذين ءامنوا وعملوا الصَّلحت سيجعل لهم الرّحمن ودًّا.
مريم (19) 96
82 نيكوكارى، عامل آبرومندى در قيامت:
للّذين أحسنوا الحسنى و زيادة و لايرهق وجوههم قتر و لاذلّة
أولئك أصحب الجنّة ....
يونس (10) 26
هتك آبرو---) همين مدخل، آبروريزى
هتك مجاز آبرو
83 جواز هتك آبروى ستمگر از سوى ستمديده:
لايحبّ اللَّه الجهر بالسّوء من القول إلّامن ظلم ....
نساء (4) 148
نيز---) همين مدخل، عوامل آبروريزى
آبزيان---) دريا
آبستنى---) باردارى
آب ميوه
عنوان آب ميوه از تعبيرهاى «شرابك» «أعصر خمراً»، «فيه يعصرون» و
«تتخذون منه سكراً» با استمداد از برخى روايات استفاده شده است.
آب ميوه در صدر اسلام
1 تهيه نوشيدنى از انگور و خرما، در صدر اسلام:
و من ثمرت النخيل و الأعنب تتّخذون منه سكرا ....
نحل (16) 67
[1] مقصود از «سوء من القول» به قرينه «إلّا من ظلم» افشاى بدى و
عيب است كه ملازم با آبروريزى است. اينكه خداوند عيبگويى را دوست نمىدارد، به
لزوم حفظ آبروى ديگران اشعار دارد.