مرموز تبليغات فرهنگى گاهى يك مكتب كاملًا بىپايه و بىاساس را در شكل يك
مكتب منطقى و فلسفى و انسانى عرضه مىكنند.
ولى به هر حال شك نيست كه براى تقويت پايههاى شناخت يك جامعه، و سالم سازى
مسير معرفت آنها، بايد اين حجابها دريده شود، بايد وسائل گسترده تبليغاتى به جاى
مردم فكر نكنند، و در عوض آنها تصميم نگيرند، بلكه كارشان آگاهى بيشتر دادن، و
آماده سازى براى تصميمگيرى صحيح باشد و بس.
تبليغات هرگز نبايد بر افكار مردم پرده بيفكند، بلكه بايد پردههاى جهل و تعصب
و كوته بينى و تقليد كوركورانه و مانند آن را بدرد، و اين است برنامه مترقى وسائل
ارتباط جمعى در يك جامعه رشد و نمونه، و متأسفانه در دنياى امروز چنين جوامعى
بسيار كم است.
عيب كار اين است كه وسائل تبليغاتى غالباً ابزار دست سياستمداران، و از آن
بدتر آلت دست غولهاى اقتصادى است، و رشتهاى برگردن جوامع افكندهاند و مىبرند
آنجا كه خاطر خواه آنهاست.