و در اين‌جا منظور همان قسم مذموم است كه از آن تعبير به‌ تقليد كوركورانه‌ مى‌كنيم.

تفسير و جمع‌بندى‌

خلق را تقليدشان بر باد داد!

در نخستين‌ قسمت از آيات فوق به قسمتى از سخنان قوم‌ «عاد» برخورد مى‌كنيم كه در مقابل پيامبر دلسوز و مهربانشان‌ «هود» عليه السلام‌ بيان داشتند، آنها در پاسخ دعوت هود به توحيد و ترك ظلم و ستم و تجمل پرستى گفتند: «براى ما هيچ تفاوت نمى‌كند، چه ما را اندرز دهى و چه ندهى، ما هرگز به تو ايمان نمى‌آوريم، اين كارها را كه مى‌بينى اعم از بت‌پرستى و غير آن روش و اخلاق پيشينيان ماست، و ما به خاطر سخنان تو دست از آنها بر نمى‌داريم، و برخلاف آنچه تو خيال مى‌كنى ما هرگز از سوى خدا مجازات نخواهيم شد!

و به اين ترتيب نفوذ ناپذيرى خود را در مقابل سخنان منطقى اين پيامبر بزرگ آشكار ساختند چرا كه‌ حجاب تقليد به آنها اجازه نمى‌داد واقعيت‌ها را ببينند.

در دوّمين‌ آيه حال مشركان عرب بازگو شده كه وقتى به آنها گفته مى‌شد به سوى آنچه خدا نازل كرده بياييد، و دست از بت‌ها و بدعت‌هاى خود درباره تحريم بسيارى از حيوانات حلال برداريد آنها مى‌گفتند: همين سنت‌هاى نياكان، ما را كافى است، ما نياز به هيچ هدايت ديگرى نداريم، نه آيات قرآن و نه غير آن!

ولى قرآن براى بيدار كردن آنها از اين خواب غفلت و پاره كردن حجاب تقليد مى‌گويد: «مگر نه چيزى است كه پدران آنها چيزى نمى‌دانستند و هدايت نيافته بودند»؟ آيا تقليد و پيروى بى‌قيد و شرط از جاهل و گمراه جايز است؟

در سوّمين‌ آيه باز اشاره به مشركان عرب (يا جمعى از انسان‌هاى شيطان‌