در قرآن تعبيرات فراوانى از اين منبع ديده مىشود و آيات بسيارى از قرآن مجيد
همه انسانها را براى «شناخت و معرفت» به «تفكر و انديشه» دعوت مىكند.
تعبيراتى كه در قرآن براى اين منبع هم معرفت به كار رفته است بسيار از جمله:
1- عقل
2- لبّ (كه جمع آن الباب است)
3- فؤاد
4- قلب
5- نهى (بر وزن شما)
6- صدر
7- روح
8- نفس
علاوه بر اين تعبيرات، تعبيرات ديگرى درباره «كار عقل» نيز در قرآن وجود دارد
مانند:
9- ذكر
10- فكر
11- فقه
12- شعور
13- بصيرت
14- درايت
اكنون بايد نمونههايى از هريك از عناوين فوق را از آيات قرآن مورد توجه و
بررسى قرار دهيم. [1]
[1]. علاوه بر اين، واژههاى متعددى
در قرآن مجيد درباره مراتب ادراك آمده است، مانند: ظن، زعم، حسبان، يقين، عين اليقين، حق اليقين كه از مرحله پندارهاى خام وسست شروع مىشود و تا آخرين مرحله يقين كه برتر از
آن تصور نمىشود ادامه مىيابد.